Roland Plugout Mac

The movement to record Renaissance music in ways that illustrate its context has mostly bypassed Orlande de Lassus up to now. This is partly because his vast output is hard to get a grip on. Lassus was arguably music's first international star, and he was capable of bringing to his employers (mostly the Duke of Bavaria, already something of a cultural crossroads in the late sixteenth century) music from all around the continent.

L assus' profane werken, vooral de Franse chansons en de Duitse liederen zijn vaak doordrongen van een aanstekelijke levensvreugde, met voor die tijd vanzelfsprekende, en doorgaans onschuldige, zij het soms expliciete allusies op de lichamelijke liefde. Ook de wijn vloeit op geregelde tijdstippen. Maar zelfs platvloerse en volkse teksten, waarvan het poetisch gehalte vaak bedenkelijk was, weet Lassus om te toveren tot muzikale pareltjes. Verfijnde poezie, zoals gedichten van Pierre de Ronsard, inspireerden hem uiteraard nog meer tot het schrijven van meesterlijke miniaturen, die de tand des tijds probleemloos hebben doorstaan. Zo slaagt hij er in Bonjour mon coeur, een bijzonder verfijnd liefdesgedicht van de Ronsard, muzikaal te vertalen in een al even betoverend equivalent.

Lully's 1685 Roland, on a subject apparently chosen by Louis XIV–its message is that loyalty to one's country and fighting battles is more important and noble than earthly love–was a great hit and played on-and-off in France and other European countries until 1750. The plot involves Angelique's vacillating love for Médor. She vacillates due to the fact that Médor is of "obscure lineage" and therefore beneath her station. He has undying, wild love for her. Roland adores Angelique also, but while she admires his knightliness, she is otherwise not interested. After Médor threatens suicide, Angelique gives in; they marry to great festivity at the close of Act 3.