Wojna o Planetę Małp

Tematem książki jest pierwsza wojna stoczona przez II Rzeczpospolitą - słabo obecna w świadomości historycznej współczesnego Polaka, bo pozostająca w cieniu legendy wojny polsko-bolszewickiej.

Wiosna 1982 roku największe siły operacyjne, jakie Wielka Brytania sformowała po II wojnie światowej, wypłynęły w morze, aby odebrać Wyspy Falkland/kie Argentynie Była to jedna
ł najbardziej desperackich operacji wojennych podjętych w historii. Oddziały .specjalne znalazły się w odległości /aleciwie X(M> mil morskich od wybrzeży Antarktydy i prawic 8000 od portu macierzystego, w polu-dniowoatlanryckiin klimacie nadchodzącej zimy. Brytyjczycy wiedzieli, że Argentyńskie Siły Powietrzne przewyższają czterokrotnie liczebność brytyjskiego lotnictwa w tym icjonic oraz że argentyńscy piloci należą do najbardziej Śmiałych i uzdolnionych na świecie. W celu przywrócenia równowagi sil Marynarka Królewska zdecydowała sic na użycie nowo czonvch systemów broni rakietowej, które nie byłv jednak wc/evniej testowane w warunkach bojowych. Wielu brytyjskich oficerów było zdania, że dorównanie argentyńskim silom powietrznym, nie wspominając już o uzyskaniu nad nimi przewagi, było w tej operacji niemożliwe. Admiral dowodzący siłami brytyjskimi wiedział, że jeśli Argentyńczycy uderzą w jego lotniskowce lub którykolwiek z większych okrętów logistycznych, ekspedycja zakończy się niepowodzeniem, co stanowiłoby dla Wielkiej Brytanii poważny cios psychologiczny, po którym kraj mógłby się nie podnieść przez wiele lat. Istniało poczucie, żc ten konflikt nic dotyczy jedynie fizycznej inwazji na Falklandy (Malwiny), lecz także tego, co ta inwazja symbolizuje. W swojej długiej hisrorii Wielka Brytania często angażowała się w wojny, gdy jej własne, wąsko zdefiniowane interesy wykazy wiły brak takiej potrzeby lak było w roku 191-1 oraz w 193°. t.ik Leż stało siew 1982,

Do wybuchu III wojny arabsko-izraełskiej w czerwcu 1967 roku przyczyniło się wiele czynników geopolitycznych. Gdyby rozpatrywać każdy z nich z osobna, żaden nie by! wystarczająco poważny, by usprawiedliwić konflikt zbrojny między sygnatariuszami Karty Narodów Zjednoczonych z 1945 roku. Państwo Izrael powstało 14 maja 1948 roku po wygaśnięciu utworzonego po I wojnie światowej mandatu brytyjskiego w Palestynie. Niedługo potem armie 5 krajów arabskich — Egiptu, Iraku, Jordanii, Libanu i Syrii — dokonały inwazji na terytorium nowo powstałego państwa. Dla Izraelczyków 1 wojna arabsko-izraelska z lat 1948-49 stała się wojną o niepodległość. W desperackiej walce o przetrwanie w ciągu 15 miesięcy konfliktu stracili ponad 6 tysięcy ludzi, co równało się wówczas prawie 1 procentowi ludności. Zgodnie z rezolucją ONZ nr 181 pozostała część mandatu palestyńskiego została podzielona między Żydów i Arabów, przy czym Izraelczycy otrzymali 13 procent pierwotnego terytorium mandatu brytyjskiego, z czego 60 procent powierzchni stanowiła pustynia Negew. Po zakończeniu konfliktu Egipt zajął Strefę Gazy, a Transjordania zaanektowała znaczne terytorium na zachód od rzeki Jordan, znane do dziś jako tak zwany Zachodni Brzeg w obrębie haszymidzkiego królestwa Jordanii. Jerozolima — główny ośrodek trzech światowych religii — stała się miastem podzielonym. Tymczasem Izrael przejął port Ej lat w zatoce Akaba, by zdobyć dostęp do Morza Czerwonego, rozdzielając tym samym dwa arabskie kraje — Egipt i Jordanię. Te terytoria miały się stać w przyszłości zarzewiem poważnych konfliktów. Żaden kraj arabski nie uznał państwa Izrael ani nawet jego prawa do istnienia.

Wojna domowa w Hiszpanii w latach 1936-1939 była wojną klas i kultur. Rywalizujące zc sob;} wizje hiszpańskiej tożsamości nałożyły się na międzynarodową rywalizację o dostęp do surowców naturalnych, gdy obrońcy tradycji, religii katolickiej i własności prywatnej chwycili za broń przeciwko republikańskiemu rządowi, opowiadającemu się za reformami społecznymi, decentralizacją i sekularyzacją. Bezpośrednio łub pośrednio wojna ta spowodowała śmierć ponad 500 tysięcy ludzi należących do liczącego 24 miliony hiszpańskiego społeczeństwa.

W latach 1950-53 na Półwyspie Koreańskim toczyła się wojna, w którą zaangażowały się światowe mocarstwa. Sytuacja międzynarodowa była jeszcze bardziej napięta niż podczas kryzysu kubańskiego i wydawało się, że trzecia wojna światowa może wybuch nąć w każdym momencie. Obie strony podejrzewały, że wojna w Korei jest wstępem do większego i groźniejszego konfliktu na skalę światową. Po raz pierwszy i ostatni w historii zimnej wojny na polu bitwy spotkały się jednocześnie Chiny i Związek Radziecki z jednej strony i Stany Zjednoczone wraz z zachodnioeuropejskimi sojusznikami z drugiej. Armie Chin brały udział w wielkich starciach lądowych z wojskami ONZ. O dominację w powietrzu nad Koreą Północną walczyły samoloty chińskie, radzieckie i amerykańskie. W Korei zmagali się nie tylko pomniejsi sojusznicy światowych potęg, jak później w Wietnamie czy Afganistanie, lecz same światowe mocarstwa* Konflikt ten zmienił stosunki między Wschodem a Zachodem i miał kluczowe znaczenie dla zmiany sposobu prowadzenia wojen.